W ramach projektu pn.: „Ocalmy od zapomnienia cenne umiejętności i wspomnienia - integracja międzypokoleniowa mieszkańców Parafii p.w. Przemienienia Pańskiego w Odrowążku - V etap”, dofinansowanego przez Wojewodę Świętokrzyskiego, a realizowanego przez Parafię Odrowążek - ocalono od zapomnienia kolejne przyrządy, stanowiące wyposażenie dawnych gospodarstw, a wśród nich znalazły się: nosidła na wodę i ręczne wiertła.

Tym razem w ramach warsztatów: Ocalić od zapomnienia, prowadzonych w ww. projekcie, cenne wiadomości przedstawicielom młodego pokolenia - przekazał Stanisław Jedynak z Kucębowa Górnego. W warsztatach wzięli także udział: Jarosław Bednarz – Sołtys Kucębowa i Władysław Scibisz z Kopci.

Podczas spotkania młodzież zaobserwowała wyjątkową kolekcję dawnych przyrządów,  która zachowała się w domostwie Pana Stanisława, w tym. m.in. nosidła do noszenia wody w wiaderkach ze studni. Z tego przyrządy korzystali rodzice Pana Stanisława i On sam, bo jak wspomina: „dawniej nie było wodociągu, wodę nosiło się ze studni, oddalonej o kilkadziesiąt metrów od gospodarstwa, a przynosiło się jej dużo, bo trzeba było napoić bydło i pozostałe zwierzęta”. Młodzież uczestnicząca w warsztatach z zadziwieniem przyglądała się nosidłom, które zostały wystrugane z drewna, a Pan Stanisław prezentował, jak należy korzystać z tego przyrządu.

Dodatkowo, podczas warsztatów ocalono od zapomnienia kolejne, rzadko spotykane w obecnych czasach - przyrządy, tj. ręczne wiertła, wykonane przez kowala. Panowie zademonstrowali młodzieży sposób wiercenia i wykonywania otworów w drewnie. Wspominali, że „dawniej (przed 1964 r.), w naszych wioskach nie było elektryczności, przyrządy codziennego użytku nie były skomplikowane w obsłudze, ale wymagały trochę  sprytu, a przede wszystkim chęci do roboty”.

Wszyscy uczestnicy spotkania osobiście spróbowali własnych sił i przekonali się, że noszenie wody i prace stolarskie nie należały do łatwych prac.

Kolekcja Pana Stanisława skupiała jeszcze inne „eksponaty” takie jak: drewniana beczka do kiszenia kapusty, niecka do wyrabiania ciasta, ceber na wodę, sierp do żęcia zboża,  przetak do przesiewania zboża, drewniany pociosek do zsypywania ziemniaków z fury, kijanka do prania ubrań oraz drewniane koło od wózka. Wszystkie ww. przyrządy - Pan Stanisław Jedynak przekazał do Parafialnej Izby Regionalnej, za co składamy serdeczne podziękowania. Będą one stanowiły cenny element lokalnego dziedzictwa kulturowego oraz wyjątkowe wyposażenie naszego lokalnego „muzeum”, a także pamiątkę dla przyszłych pokoleń.

Przeprowadzone warsztaty i zgromadzona dokumentacja fotograficzna pozwolą ocalić od zapomnienia „ginące” na wsi, dawne przyrządy i wyposażenie gospodarstw. Ponadto prowadzone warsztaty stanowią pouczające lekcje dla uczestniczących w nich dzieci i młodzieży, którzy mają okazję zaobserwować trud i ciężką pracę, jaka towarzyszyła naszym babciom, dziadkom i wcześniejszym pokoleniom przy wykonywaniu codziennych czynności.

Aneta Smulczyńska